ក្បួន​​វិទ្យាសាស្ត្រ ​ជួយ​ចិញ្ចឹម​កូន​ឲ្យ​បាន​ល្អ មាន​សមត្ថភាព និង​មិន​ក្លាយ​ជា​ក្មេង​រឹងទទឹង

“តែ​កូន​ចង់​បាន?

“អត់​ស្មើ​ភាព​ទេ!”

“ហេតុ​អី​មិន​អាច​?”

“អត់​ចង់!”

​​ប៉ាម៉ាក់​ឧស្សាហ៍​ឮ​សម្តី​ទាំង​នេះ​ពី​អូនៗ ពេល​ដែល​កូនតូច​ អត់សប្បាយចិត្ត ឬ​ទារ​អ្វី​មួយ​ដែល​យើង​ប្រកែក មិន​ព្រម​ឲ្យ។ អាចចាត់​ទុក​ជា​ការ​ចាប់​ផ្តើម​បង្រៀន​អូនៗ​កុំ​ឲ្យ​ក្លាយ​ខ្លួន​ជា​ក្មេង​ខូច ក៏​ជា​ដំណាក់​កាល​មួយ អូនៗ​មាន​អារម្មណ៍​ថា គេ​មាន​សិទ្ធ​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​ដូច​គ្នា។ នេះ​ក៏​ដោយ​សារ​អូនៗ មិន​ទាន់​យល់​ច្បាស់​ពី​អ្វី​ និង​តម្លៃ​អ្វី​មួយ​អូនៗ​ចង់​បាន​ពី​ប៉ាម៉ាក់ ហើយ​អាច​នឹង​ក្លាយ​ជា​បញ្ហា​មួយ​សម្រាប់​ជីវិត​ក្មេង​ខ្ចី​របស់​អូនៗ នាំ​ឲ្យ​អូនៗ​គិត​ថា ជីវិត​មួយ​ដែល​ទទួល​បាន​ការ​ថ្នាក់​ថ្នម គឺ​គ្រាន់​ជា​អ្វី​អូនៗ​សម​ទទួល​បាន មិន​មែន​ជា​សិទ្ធិ​ពេញ​លេញ​នោះ​ទេ។ 

នរណា​ធ្វើ​ឲ្យ​អូនៗ​គិត​ចង់​បាន​សិទ្ធិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ក្នុង​គំនិត​របស់​គេ? គឺ​ប៉ាម៉ាក់​តែ​ម្តង។

ក្នុង​នាម​ជា​ប៉ា​ម៉ាក់​គេ យើង​ច្បាស់​ណា​តែ​ចង់​ធ្វើ​អ្វី​ល្អ​បំផុត​សម្រាប់​កូន ជា​ហេតុផល​មួយ ប៉ា​ម៉ាក់​គ្រប់​រូប​តែង​បង្ហាញ​កូនៗ នូវ​អ្វី​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​បំផុត ទាំង​ក្តី​ស្រលាញ់ និង​របស់​ថ្មីៗ ដែល​ជា​ឥរិយាបទ​មួយ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​អូនៗ​យល់​បាន ប៉ាម៉ាក់​ស្រលាញ់​អូនៗ​ខ្លាំង។ បញ្ហា​នៅ​ត្រង់​ថា បើ​ទោះ​ជា​យើង​តែង​តែ​ផ្តល់​ឲ្យ​អូនៗ​នូវ​អ្វី​ឥតខ្ចោះ​ក៏​ពិត​មែន យើង​ក៏​កំពុង​ធ្វើ​ឲ្យ​អូនៗ​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្នុង​ទម្លាប់​អាក្រក់​បន្តិច​ម្តងៗ​ដូច​គ្នា។ ដូច្នេះ ប៉ាម៉ាក់​ប្រាកដ​ជា​សួរ​ថា ដើម្បី​ជួយ​អូនៗ​ចៀស​ផុត​ក្លាយ​ខ្លួន​ជា​ក្មេង​ទម្រើស​ចង់​បាន​អី​បាន​នឹង គួរ​ធ្វើ​ម៉េចនោះ ការ​សិក្សា​មួយ​ពី​ឥរិយាបទ​ក្មេងៗ អាច​ជា​ចម្លើយ​យើង​ចង់​បាន។

១- បង្កើត​វិន័យ​

ឧទាហរណ៍​ថា បើ​យើង​មាន​ទម្លាប់​ឲ្យ​ស្ករ​គ្រប់​ទៅ​អូនៗ ក្រោយ​ញ៉ាំ​អាហារ​រួច មិន​យូរ​មិន​ឆាប់ អូនៗ​នឹង​គិត​ថា វា​មិន​មែន​ជា​ការ​ស្រលាញ់​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​សិទ្ធិ​អូនៗ​គួរ​ទទួល​បាន​ទៅ​វិញ។ ក្នុង​ការ​សិក្សា​បែប​វិទ្យាសាស្ត្រ​ពី​ឥរិយាបថក្មេង កត្តា​នេះ គេ​ហៅ​ថា "hedonic adaptation" ជា​ការ​សម្រប​ខ្លួន​ជា​មួយ​អ្វី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​សប្បាយ​ចិត្ត មាន​ន័យ​ថា គ្រប់​មនុស្ស​នៅ​ពេល​ជួប​អ្វី​មួយ​ដដែលៗ​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ គឺ​នឹង​ស៊ាំ​រឿង​ទាំង​អស់​នោះ។ បើ​ឈរ​លើ​ទស្សនៈ​ជា​ប៉ាម៉ាក់​គេ​វិញ មាន​ន័យ​ថា ទោះ​ជា​យើង​បាន​ធ្វើ ឬ​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​មួយ​ទៀង​ទាត់​សម្រាប់​កូន​យើង រឿង​ទាំង​នោះ​នឹង​ក្លាយ​ជា​អ្វី​មួយ​កើត​ឡើង​ចំពោះ​អូនៗ។

សាក​សួរ​ខ្លួន​ឯង​​នូវ​សំណួរ​មួយ​ចំនួន ដូចជា តើ​ខ្ញុំ​កំពុង​រៀប​ចំ​អនាគត​កូន​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​បរិយាកាស​បែប​ណា? ហើយ​ខ្ញុំ​កំពុង​ផ្តល់​ឲ្យ​កូនៗ​នូវ​ឱកាស​ស្វែង​យល់​ពី​ភាព​ឯករាជ្យ​សម្រាប់​ខ្លួន​គេ ឬ​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ក្លាយ​ខ្លួន​ជា​ក្មេង​ទម្រើស? ពេល​ណា​មួយ​ប៉ាម៉ាក់​អាច​រក​ឃើញ​ចម្លើយ វា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ពេល​យើង​អាច​ចាប់​ផ្តើម​កែ​ទម្លាប់​ចិញ្ចឹម​កូន​របស់​យើង​មិន​ខាន។ ចាំថា ទោះ​ជា​អូនៗ​ស៊ាំ​នូវ​ទម្លាប់​ទាំង​នោះ​ក៏​ដោយ​ ថ្ងៃ​ណា​មួយ យើង​នៅ​តែ​អាច​រៀប​ចំ​ឡើង​វិញ​សម្រាប់អត្ត​ចរិត​អូនៗ ទាំង​ការ​រំពឹង​ទុក​របស់​អូនៗ​ពី​ប៉ាម៉ាក់​បាន អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​អូនៗ​កាន់​តែ​សប្បាយ​ចិត្ត កាន់​តែ​ដឹង​គុណ នៅ​ពេល​យើង​ផ្តល់​សិទ្ធិ​សម្រេច​ចិត្ត​ពេញ​លេញ​សម្រាប់​ពួកគេ។

២- បង្រៀន​កូន​ឲ្យ​រៀន​តាម​ទង្វើ​ល្អៗ​របស់​អ្នក​ដទៃ

សារ​ជាតិ​មនុស្ស គឺ​ឆាប់​បញ្ចេញ​កាយ​វិការ​សុំទោស​ណាស់ នៅ​ពេល​ធ្វើ​ប្រព្រឹត្ត​អ្វី​មួយ​ខុស ហើយ​នេះ​ត្រូវ​ចាត់​ទុក​ជា​ទំនោរ​អាកប្បកិរិយា​សម្រាប់​មនុស្ស​ទូទៅ។ ជា​រឿយៗ នៅ​ក្នុង​កាលៈ​ទេសៈ​ខាង​ក្រៅ គ្នា​យើង​តែង​តែ​ទទួល​ស្គាល់​កំហុស​ខ្លួន ច្រើន​ជាង​ដាក់​កំហុស​ទាំង​នោះ​ទៅ​លើ​អ្នក​ដទៃ។ ផ្ទុយ​មក​វិញ នៅ​ពេល​មាន​នរណា​ម្នាក់​ធ្វើ​មិន​ល្អ​ចំពោះ​យើង យើង​អាច​នឹង​ប្រតិកម្ម​ទៅ​លើ​អត្ត​ចរិត​មនុស្ស​ម្នាក់​នោះ ដោយ​មិន​បាន​ពិចារណា​អ្វី​កត្តា​ផ្សេង​នោះ​ទេ ដូច​ពេល​យើង​បាន​ធ្វើ​ខុស​នោះ​ទេ។  

ចំណុច​នេះ គេ​ហៅថា កំហុស​ឆ្គង​លើ​ការ​សន្មត់​ ដែល​ជា​រឿយៗ​កើត​ឡើង​ដោយ​សារ​តែ​យើង​មាន​ទស្សនៈ​លើ​លោក​នេះ​មាន​តែ​យើង ខណៈ​ទស្សនៈ​នេះ បើ​មាន​ចំពោះ​ក្មេងៗ​វិញ គឺ​ជារឿង​គួរ​ឲ្យ​សោក​ស្តាយ​បំផុត។ ដើម្បី​កែ​តម្រូវ​កំហុស​ឆ្គង​នេះ​បាន កុំ​ឲ្យ​អូនៗ​មាន​ទស្សនៈ​មាន​ខ្លួន​យើង​នៅ​លើ​លោក​នេះ​ឲ្យ​សោះ ដោយ​ប៉ាម៉ាក់​អាច​បង្រៀន​អូនៗ ឲ្យ​ចេះ​យក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ​ដាក់​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង និង​ណែនាំ​ឲ្យ​រៀន​តាម​ទង្វើ​ល្អៗ​របស់​អ្នក​ដទៃ។

៣- មាន​ភាព​ម្ចាស់​ការ

នៅ​ពេល​យើង​បាន​បង្រៀន​កូន​ឲ្យ​ចេះ​យក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ​ដាក់​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ហើយ​នោះ ក្នុង​ទំនោរ​អាកប្បកិរិយា​ផ្សេង​ទៀត ត្រូវ​បង្រៀន​អូនៗ​ឲ្យ​ចេះ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន មើល​ថែ​ខ្លួន​​ដូច​គ្នា ដែល​គេ​ហៅ​ថា ការ​កំណត់​នរណា​ជា​ជន​រងគ្រោះ "identifiable victim effect" ឬ​ការ​យល់​ចិត្ត​ចំពោះ​នរណា​ម្នាក់ មិន​មែន​ជា​ក្រុម។

ឧទាហរណ៍​ថា បើ​យើង​ចង់​ឲ្យ​កូន​យើង ឲ្យ​របស់​លេង​ទៅ​ក្មេង​ណា​ម្នាក់ ត្រូវ​បង្រៀន​អូនៗ ឲ្យ​របស់​នោះ ទៅ​ក្មេង​ដែល​ត្រូវ​ការ​របស់​លេង​នោះ។

៤- អនុញ្ញាត​ឲ្យ​កូន​ចេះ​ជួយ​ការងារ​ផ្ទះ

មនុស្ស​យើង​កើត​មក គឺ​តាម​ធម្មជាតិ អាច​ហៅ​ថា​សត្វ​សង្គម ហើយ​ក៏​គ្មាន​អ្វី​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ដូច​គ្នា យើង​អាច​មាន​អារម្មណ៍​រីក​រាយ នៅ​ពេល​យើង​ដឹង​ថា យើង​បាន​ជួយ​ប្រយោជន៍​ដល់​នរណា​ម្នាក់។ក៏​មិន​មែន​សម្លឹង​រក​រង្វាន់​ជា​សម្ភារៈ​នោះ​ដែរ ពេល​ខ្លះ​អ្វី​ដែល​ចាំ​បាច់ ជួយ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​រឿង​ត្រឹម​ត្រូវ​បាន​ អាច​ជា​កត្តា​ពេញ​ចិត្ត​ផ្លូវ​អារម្មណ៍​ដូច​គ្នា។

ក្នុង​ចំណុច​នេះ អត្ថបទ​គឺ​មាន​​ដំបូន្មាន​ល្អៗ​ខ្លះៗ ប៉ាម៉ាក់​អាច​យក​ទៅ​អនុវត្ត​ជាមួយ​កូន​យើង​នៅ​ឯផ្ទះ​បាន។ អាច​ឲ្យ​កូន​​យើង​ចេះ​ធ្វើ​ការ​ងារ​ផ្ទះ ប៉ុន្តែ​កុំ​ឲ្យ​អ្វី​កូន ឬ​សរសើរ​កូន​នៅ​ពេល​គេ​ធ្វើ​ការងារ​ទាំង​នេះ​អី។ ផ្ទុយ​មក​វិញ ការ​ងារ​ផ្ទះ គឺ​ជា​រឿង​សំខាន់​គួរ​ធ្វើ​សម្រាប់​គ្រួសារ។ សម្រាប់​ឥទ្ធិពល​វិជ្ជមាន ចាប់​ផ្តើម​ឲ្យ​កូន​ធ្វើ​ការងារ​ផ្ទះ​ឲ្យ​បាន​ឆាប់ ដូច​ជា​ជួយ​សម្អាត​ផ្ទះ​ជាដើម។ ដើម្បី​បង្កើន​ទំនោរ​ឥរិយាបថល្អ​សម្រាប់​កូន មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​ឲ្យ​កូន​ចេះ​ជួយ​ការងារ​ផ្ទះ​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​មាន​វិន័យ​ត្រឹម​ត្រូវ​ដូច​គ្នា។ 

ប្រធានបទពាក់ព័ន្ធ

carelinepic_resized2

អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ រង់ចាំស្តាប់ និងពិគ្រោះជាមួយអ្នក អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នករួមមានជាអ្នកម្តាយផ្ទាល់ អ្នកទទួលបានឯកទេសឆ្មប

អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នករួមមានជាអ្នកម្តាយផ្ទាល់ អ្នកទទួលបានឯកទេសឆ្មប

កំណត់សម្គាល់សំខាន់៖

គ្មានអ្វីប្រសើរជាងការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយតែមួយមុខគត់រហូតបាន៦ខែ និងបន្តការបំបៅដោះម្តាយរហូតបានអាយុ២ឆ្នាំ ឬលើសឡើយ។ យោងតាមអនុក្រឹត្យ 133។

ការចិញ្ចឹមកូនដោយបំបៅដោះ គឺជាទម្រង់ដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ទារក ហើយផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ ជាច្រើនទៅដល់ទារក និងមាតា។ នៅក្នុងពេលត្រៀមបំបៅដោះ និងអំឡុងពេលបំបៅដោះ វាគឺជាការសំខាន់ដែល គួរតែទទួលទាន នូវរបបអាហារដែលមានតុល្យភាព និងសុខភាពល្អ។ ការបំបៅដោះ និងប្រើទឹកដោះគោផងរួមគ្នា នៅសប្តាហ៍ ដំបូងនៃជីវិត អាចកាត់បន្ថយការផ្គត់ផ្គង់នៃទឹកដោះ ហើយនឹងធ្វើឲ្យការបំបៅទឹកដោះមានភាព លំបាក។ ជានិច្ចកាល ត្រូវពិគ្រោះយោបល់ជាមួយអ្នកជំនាញថែទាំសុខភាពដើម្បីសុំដំបូន្មានអំពីការចិញ្ចឹមកូនរបស់អ្នក។ បើសិនអ្នកប្រើទឹកដោះគោម្សៅផ្សំតាមរូបមន្ត អ្នកគួរធ្វើតាមការណែនាំរបស់រោងចក្រផលិត ដើម្បីប្រើប្រាស់ឲ្យបានប្រុងប្រយ័ត្ន។

x